Gaytal, Irrel waterval, de Teufelsschlucht en een ballonfiesta naast de camping.

Vanochtend een bezoekgebracht aan het Gaytalpark dat nu wel open was. Een educatief centrum waar de kinderen een leuke speurtocht konden doen met vragen. Nadat ze deze met succes hadden opgelostmochten ze een mooi dierenposter uitzoeken.

Het Gaytalpark is eenmilieugerichte expositieruimtemet interactieveelementen. De film over hetnatuurbehoud van het Ourdal is zelfs in het Nederlands te zien. Het hoofdthema gaat over milieubeheer en milieuvriendelijke energie zoals water, zon, hout, gas en windenergie. Er is in dit natuurgebied ook enorm veel gedaan om de schadelijke kolenstook compleet te vervangen met milieuvriendelijke energievormen. Je ziet dan ook veel windmolens, waterraderen, stuwen, zonnepanelen e.d. Het Ourdal wordt door Luxemburg en Duitsland hersteld in een meer oorsponkelijke staat om de bijna uitgestorven diersoorten als de zoetwatermossel en de beekforel weer de kans te geven.

Wederom zochten we 's middags wat verkoeling in de buurt van water en kloven. Deze keer gingen we de tip van Ernzen en omgeving opvolgen die we in Berdorf van het Duitse echtpaar hadden gekregen. De Irrelwaterval is vanaf de weg moeilijk te vinden. Je bent er zo voorbij gereden want het staat beroerd aangeven met een enkel zelfgemaakt houten bord Wasserfall. Als je het mist ..ben je er alweer voorbij.

De waterval mag eigenlijknaar mijn mening niet echt een waterval genoemd worden. Eerder een snelstromende rivier met flink wat rotspartijen. Misschien dat het in de lente, met meer smeltwater wat woester zal zijn ?

Van hieruit kan je naar boven lopen naar de Teufelsschlucht, maar gezien de ervaring van gisteren hadden we daar weinig zin in. Op het kaartje beneden op de parkeerplaats hadden we al gezien dat deze kloof erg hoog lag. Dus dat wordt dan weer een hele klim. Dus we hebben de auto gepakt en zijn naar boven gereden bij Ernzen. Daar heb je een Naturerkundigingsstation.. alhoewel ik daar weinig van gemerkt heb. Er zit ook een imkerij waar je honing kan kopen en er is een houten speelgelegenheid.

De Teufelsschlucht is een paar honderd meter verderop te vinden in het bos. De wandelroute er naar toe is goed te doen. De Schlucht zelf is een diepe kloof met een nauwe doorgang in het midden. De omgeving is wederom prachtig...

's Middags zijn we gaan zwemmen in Vianden. Verkoeling zoeken in het mooie maar o zo druk bezochte openlucht zwembad wat hoog boven Vianden ligt. De hete zomerdag trok vele bezoekers en het bleek nog een hele kunst om een parkeerplaats te vinden.

Eenmaal terug op de camping werden we onverwacht getrakteerd op een heuse ballonfiesta. In Echternach waren ballonfeesten en de ballonnen waren van daaruit opgestegen om een wedstrijd te doen. De voorste ballon had een pittenzak gedropt in de heuvel zijwaarts van de camping. Alle andere ballonnen moesten zo dicht mogelijk daarbij landen. Dat was een vreemd gezicht. Een heuvel vol ballonnen.

Echter omdat er geen weg in de buurt was, moesten die ballonnen ook weer van daaruit opstijgen naar de dichtsbijzijnde weg.. Laat die nou net pal voor onze camping lopen.. !

Opeens stegen de ballonnen links weer op om met een ruime boog rechts van de camping te landen op het naast de weg gelegen grasveld. De weg was binnen een mum van tijd vol met auto's van ballonhulpjes. Het is een echte hobby voor de rijken want hele dure auto's reden voor ons neus voorbij. Eentje leek op een knalrode Ferrari zoals Magnum die had.

De ballonnen landen in de weilanden, in de tuinen van landhuizen en eentje pal voor de ingang van de camping. We keken ons ogen uit.

Na dit spektakel werd er een kampvuuravond gehouden op de camping en konden we met wat lekkers ons nestelen rondom het vuur. Er was gitaarmuziek, zang en er was een vleermuisshow in de lucht te bewonderen..

Een dagje Eifelpark bij Gondorf.

Deze dag stond in het teken van de kinderen. Na alle cultuur en natuuruitstapjes vonden we het tijd voor een dagje pret en beesten. Het Eifelpark in Gondorf heeft van beide te bieden en is goed voor een dag plezier en vertier.

Het park ligt prachtig in een mooi bossig natuurgebied met vele rode zandsteenformaties. Dit is voor mens en dier aangenaam. De paden zijn echter stijl hier en daar en het is aan te raden om met de Rodelbaan of met het treintje naar boven te gaan en naar beneden te lopen langs de attracties en het wildpark.

Wij deden het andersom.. we wisten toen nog niets van het treintje helaas. Dat hebben we geweten. Het was al een bloedhete dag en de stijle paden in het natuurpark waren een aanslag op je conditie. Volgens mij ben ik die dag alleen al een kilo afgevallen.En we kwamen dan ook aardig bezweet en moe boven aan.

Bovenin ligt een indianendorp, een speeltuin en wat attracties zoals een kleine achtbaan en zweefmolen. Als je naar beneden rodelt over de Rodelbaan dan zal je weer terug naar boven moeten, wil je nog via het dierenpark gedeelte lopen.

Hier vind je de bruine beer (met jong),roofvogels, herten, zwijntjes, mouflons, steenbokken, murmeltieren (een soort grote marmot) en de lynx. Allemaal dieren die van nature voorkomen of voorkwamen in de regio. Het dierenpark is ruim opgezet en je wandelt door de leefgebieden heen als een soortwandelsafari. Hierbij passeer je telkens wildroosters. Alleen de bruine beer en andere roofdieren zitten in hokken die niet publiek toegankelijk zijn, natuurlijk.

Voor de herten, everzwijnenen beren kan je voeder kopen uit automaten (1 euro, 2 euro). Dit voederen is met name voor de kids erg leuk om te doen. Al zie je wel dat de beren meer voer hadden dan ze lustten. De hertjes daarentegen eten letterlijk uit je hand.

De reuzeglijbaan met de vrije val was erg populair bij de kids. Dit is een bijzondere glijbaan die ik nog niet eerder ergens gezien had. Ook Clown Ollie viel in de smaak met zijn Lutsche..Wij noemden hem later Ollie met de lollie.

Toen we terugwaren op de camping hielden de kinderen een watergevecht.. het was ook zo warm..

Vulkaan Eifel, Daun, Strohn, Manderscheid, Wallenborn geiser (Brubbel).

Deze keer besluiten we eens richting Duitsland te vertrekken na een aantal dagen Luxemburg. Helaas hebben we nog niet veel informatie van Duitsland en we weten dan ook weinig wat er te doen is.

Wat ik van te voren wel van internet had weten te plukken was dat er een prachtig gebied met vulkaanmeren moest liggen. Maar waar preciesliggen die dan ? We gaan eerst naar het Gaytalpark omdat daar meer informatie zou zijn te vinden en dat klopt. Ondanks dat ze eigenlijk niet open waren, wil een vriendelijke mevrouw ons wel een kaart over de Sudeifel verkopen. Gelukkig..!

Daar staan alle bezienswaardigheden op van de hele Eifel streek. We bestuderen de kaart en zien een touristische route liggen via Manderscheid naar Daun. Onderweg in Gillenfeld moeten we de Maaren (zo heten die vulkaanmeren) echt wel tegen komen.

We plannen een bezoek aan het Maarmuseum in Manderscheid gelijk in als startpunt. De kinderen vinden dit museum erg leuk. Er zijn veel activiteiten voor ze en met name de quiz door het museum die zelf NL talig is, doen ze fanatiek. Maaike gaat als een detective door het museum om alle vragen uit te pluizen. Kars vindt de fossielen die je onder de vergrootglazen kan bestuderen erg interessant.

Aan het einde van de quiz kan je deze weer inleveren bij de ontvangst. Ieder mag een knuffelsteentje (gepolijst edelsteentje) uitzoeken. Maaike gaat voor amethyst en Kars voor deCarneool.

We bezoeken diverse maren. Het Holzmaar is rustiek, stil, sereen. Het Pulvermaar vinden we ook maar door de dichte bebossing en stijle helling zien we er weinig van. Een echte toegang kunnen we niet vinden. Het Schalkenmehrmaar is heel toeristisch en er ligt een camping aan. Als je er in wilt zwemmen moet je er voor betalen. Het is evenwel ook mooi om te zien.

We rijden langs Strohn om de lavabom te bewonderen.

Indrukwekkend deze kolos. We willen een stuk wandelen in de omgeving maar het is te warm en het is een open pad zonder veel beschutting.

Na Daun (wat overigens ook nog een prachtig vulkaanmuseum heeft) rijden we terugover Wallenborn.. want daar zit een koudwater geiser die ik beslist wil zien. Zo'n geiser is heel bijzonder voor deze streek.

Het is een flinke tocht vanuit Korperich en we vertrekken dan ook snel nadat we een planning hebben gemaakt. Ook vandaag is het weer heerlijk weer. Iets koeler maar volop zon.

Onderweg komen we een klooster tegen dat we ook nog een bezoek waard vonden.

Mullertahl en Berdorf. Klein Zwitserland genoemd.

Vandaag besluiten we om nog wat verder naar beneden af te zakken richting Mullertahl. We rijden naar Gonsdorf en Berfeld. Uit het verleden van Michel herinnert hij zich bij Berdorf eenenorme rotspartij met klovenwaar je prachtig kan wandelen. Onderweg er naar toe komen we al een paar mooie wandelroutes tegen en de Berenkop..

Na enig zoeken komen we uit bij de camping en sportaccomodatieswaar een route begint die je naar eigen keuze zo uitgebreid kan maken als je zou willen.Het is bloedheet deze dag en we zijn blij de verkoeling van de bossen te kunnen zoeken.

Na enig wandelen komen we uit bij een enorme rotspartij. Het blijkt dat we bovenop een massief staan wat aan diverse kanten in kloven naar beneden gaat. We hebben van hieruit een prachtig vergezicht over het dal voor ons en we kunnen kiezen of we links of rechts de kloof in willen.

Gelukkig hebben we redelijk goede schoenen aan en voorzichtig dalen we via trappetjes en vochtige koele spleten af in kloven en nissen die soms wel erg donker en mossig zijn. Vervolgens komen we uit in een bosrijke omgeving die adembenemend is. De stoere rotsen rijzen stijl langs ons op en daarboven op groeit soms weer bos... Wonderlijk.

Na een hele middag klimmen en dalen, besluiten we dat het genoeg is. Het is warm en vermoeiend en de kinderen hebben het ook gehad. We hadden ze de speeltuin beloofd die bij de camping lag en daar koersen we uiteindelijk op af. Gelukkig hebben we altijd een rugzak met drinken bij want dat hebben we nu wel nodig.

Als zeeenmaal in de speeltuinzijn, zijn ze hun vermoeidheid helemaal vergeten. We praten wat met een ouder Duits echtpaar die ons adviseert om ook eens in Ernzen te kijken. Daar heb je kennelijk ook een kloof De Teufelsslucht en een Natuurbezoekerscentrum. We nemen de tip aan en we zullen hier later nog komen.

Met een ijsje in de auto en de airco aan, rijden we langzaam, moe maar voldaan terug naar de camping.

Vianden of Veinen 700 Jaar !

Nog steeds zijn we wat onwennig en hebben nog niet een echte planning. We zijn ons nog steeds wat aan het orienteren op de omgeving en Luxemburg heeft duidelijk onze voorkeur. We besluiten naar Vianden te gaan en te kijken of de Tourist Info open is.

We zijn wat te vroeg. Het is immers maandag en alles opent pas rond half twee. De winkels zijn dicht evenals het de Tourist Info. Er rijdt wel een treintje rond van Benny. We besluiten onszelf te trakteren op een rondrit door Vianden.

Dit was een goede keuze. We horen zelfs in het Nederlands hoe de stad Vianden is ontstaan (Veinen) en wat de Nederlandse rol van Willem II is geweest. Het slot van Vianden blijkt ook in handen van de Oranjes te zijn geweest.

We zien het lage en het hoge gedeelte van de stad en als we uitstappen weten we er de weg beter. De Tourist info is inmiddels ook open en gretig verzamel ik folders over de omgeving en activiteiten. We kopen gelijk een gedetailleerde kaart van de streek zodat we met de auto beter de weg kunnen vinden.

Zodra de winkels open zijn snuffelen we wat rond en komen een oerhollandse snackbar tegen. Erg ongezond maar toch even wat snacks gegeten.

Het bezoek aan het slot stellen we uit tot volgende week. Immers zijn de Mittelaltige Festen pas vanaf 2 augustus. Die willen we ook graag meemaken.

We maken nog een ronde naar beneden en cruisen langs Bollendorf, Diekirch, Reisdorf, Bettel en weer terug naar Korperich.Inmiddels gaat het autorijden ook steeds soepeler.

Verkennen van de omgeving.

Zoveel dingen van te voren al opgezocht op internet en nu maar kijken waar we het op de kaart kunnen vinden en hoe we er komen.

In het boekje wat we op de camping kregen bij aankomst, staan een drietal autoroutes beschreven die al een goed beeld van de omgeving schetsen. Het lijkt ons het handigst om zo'n route te rijden zodat we wat thuis geraken in de omgeving, al het bochtenwerk, de hellingen en afdalingen en waar alle dorpjes liggen.

Het is weer even wennen dit autorijden. Flink schakelen en de eerste haarspeldbochten ook weer bedwongen. We hebbeneen nieuwe (tweedehands) auto, een stationwagon dit keer en ook dat is even wennen. We hebben toch wat ruimere parkeerplaatsen nodig nu. Maar de wagen houdt zich prima ook in de 14% hellingen. Dat mag natuurlijk ook wel met een 1800 motor.. maar toch, het is een wagen die we nog niet zo lang hebben en dat blijft altlijd spannend zo'n tocht en belasting.

We maken een mooie route langs Vianden, Wiltz, Clervaux en langs het dal van de Our zakken we terug af om weer bij Vianden uit te komen. Een stuk Luxemburgse Ardennendeze keer.

In Clervaux blijken die dag een soort dorpsfeesten gaande. Het meest fascinerend is de houtbewerker die met zijn kettingzaag, kunstwerken vervaardigt uit boomstammen. Maar ook de boomstamzaagwedstrijd was bijzonder om te zien.

Het Luxemburgse taaltje is echt niet te verstaan.

Vertrekken.

Vertrokken uit Breda, over Maastricht, Verviers, Bitburgen in een vlotte drie en een half uur aangekomen op het park Eifellux in Korperich. Dit ligt drie km van de Duits Luxemburgse grens in het mooie Eifelgebied. Geboekt via Belvilla.

De glooiende heuvels met akkers, bossen en lieftallige dorpjes doen ons denken aan de Belgische Ardennen maar die liggen hier natuurlijk ook niet ver vandaan. Ook hier staat het koren alweer rijp op het veld en sommige akkers zijn al geoogst en liggen de strorollen te drogen in de zon.

De stacaravan is eenvoudig van aard maar voldoetaan onze verwachtingen. Als het goed zijn we hier toch alleen maar 's avonds en 's nachts. Overdag zijn we op route. Helaas is de beloofde TV niet te huur wegens slecht ontvangst en het zwembad wat naastgelegen zou zijn is gesloten wegens verbouwing..en dat in het hoogseizoen

. De beheerders zijn alleraardigst, het is een Fries Nederlands stel wat echt zijn best doet om je naar het zin te maken.

Dekinderen zijn wel helemaal blij met de trampoline en het riviertje waar ze in kunnen spelen. Die zijn gelijk de hort op.

Eens kijken wat hier verder te beleven valt.. en we rijden alvast een korte ronde in de nabije omgeving en doen de eerste boodschapjes. Al gauw komen we totde ontdekking dat de benzine in Luxemburg veel goedkoper is dan in Duitsland. (1.49 tegen 1.26 euro). Dus tanken we meteen af in Vianden, net over de grens.

Ik ben gelijk onder de indruk van het prachtige kasteel van Vianden. DeOranienburg of Oranjeburg genoemd of gewoon Schloss Vianden. Tot mijn vreugde zie ik dat volgende week er Middeleeuwse feesten in georganiseerd zijn.Dat is boffen..

Het slapen is even wennen. Het is warm in de caravan en de bedden zijn krap bemeten. Alle andere geluiden zijn ook altijd even lastig als je graag wilt slapen. Onze zoon valt meteen twee keer uit bed. Hij is niet gewend in zo'n smal bedje te slapen en zonder rand. Gelukkig is de afstand tot de grond niet hoog.

Helaas zijn er veel muggen en geen horren. De vitrages klem ik met knijpers aan de uitzetijzers en hoop er het beste van. 's Ochtends blijkt dat muggen een feestmaal op mijn arm hebben gehad, vijf flinke rode jeukende bulten. Ook de kinderen zijn niet ongeschonden de nacht doorgekomen. Gelukkig heb ik een klamboe meegenomen, die gaan we zeker gebruiken voor de deuren. Dat scheelt wel weer.